Nummer honderd
Toen ik begon te schrijven, had ik nooit gedacht
dat ik ooit aan gedicht nummer honderd zou geraken,
eigenlijk totaal onverwacht
dat ik zoveel hersensspinsels zou maken.
Voor mij een mijlpaal om eens bij stil te staan,
waarover heb ik zo al geschreven?
De liefde die je niet wilt laten gaan,
over afscheid nemen van het leven.
In mijn gedichten zit veel verdriet,
ontkennen kan ik dat niet,
de inspiratie put ik uit mijn eigen verleden,
maar zelfmedelijden werd vermeden.
Niet alle gedichten zijn gebaseerd op waarheid,
mijn diepste gevoelens wil ik niet aan iedereen kwijt,
degene die me kennen, weten wel wat waar is en wat niet,
die anonimiteit is waar ik van geniet.
dat ik ooit aan gedicht nummer honderd zou geraken,
eigenlijk totaal onverwacht
dat ik zoveel hersensspinsels zou maken.
Voor mij een mijlpaal om eens bij stil te staan,
waarover heb ik zo al geschreven?
De liefde die je niet wilt laten gaan,
over afscheid nemen van het leven.
In mijn gedichten zit veel verdriet,
ontkennen kan ik dat niet,
de inspiratie put ik uit mijn eigen verleden,
maar zelfmedelijden werd vermeden.
Niet alle gedichten zijn gebaseerd op waarheid,
mijn diepste gevoelens wil ik niet aan iedereen kwijt,
degene die me kennen, weten wel wat waar is en wat niet,
die anonimiteit is waar ik van geniet.
Reacties op dit gedicht
| yellow: | Dinsdag, juli 03, 2007 17:11 |
| Zeer mooi geschreven, het is een vlot gedicht en proficiat voor uw honderste gedicht. Ikzelf zit even zonder inspiratie maar ik heb wel nog enkele schrijfsels staan die jij nog niet gelezen hebt, Y. groetjes, |
|
| fortuna: | Zaterdag, juni 23, 2007 22:48 |
| op naar de 101... Nou, je hebt best veel over jezelf verteld. :) Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: MG Poetry | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 23 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||