Luxe paard
jaren zat ik opgesloten
leefde ik als een luxe paard
wat zijn met goud bekleedde stal
maar zelden mocht verlaten
kreeg zelfs bijna geen mensen over de vloer
waar ik eventjes mee bij kon praten
moest het allemaal maar doen met jou
terwijl jij zelden je mond open deed
als je alleen maar wist
hoeveel pijn jij mij hebt gedaan
en pas nu een dik jaar later
geef je toe
dat ook jij fout hebt gezeten
door mij te laten leven in een wereld van luxe
waarin het gevoelsleven niets
maar dan ook niets voorstelde
Reacties op dit gedicht
| Roo$je: | Zondag, juni 24, 2007 17:39 |
| Luxe, is er soms te veel, maar soms ook te weinig voor mensen die niets hebben... Liefs, Kus |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 24 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||