Hoe kan er zoveel pijn,
bestaan daar waar je weet dat er een uitweg uiteindelijk zal zijn.
Want hoe wil men werkelijk dan leven,
in een leven verstopt van waan, bedrog en schijn?

En waarom zouden we niet dat kiezen...
metdat alles al is verloren,
en er valt allang niks meer met die keuze te verliezen.
hoe kan je dan angstig zijn, al denkent dat het je zal storen,
en daarop volgend het niet doen kiezen.

Want hoe wil men zich zelf kennen,
nog nooit gevallen noch in een spiegel gekeken.......
Het gehele leven al voor zich zelf wegrennen...
de waarheid immer hebben ontweken.
Aan het lichaam niet durven te wennnen.
Maar hoe wil men zich zelf dan kennen,
voordat dat masker ofwel muur uiteindelijk zal breken.
tot dat die pijn ..........
uiteindelijk hen zal steken.

Omdat ze weten dat dat hun uitweg en aflsuiting.......
kan of zal zijn....

want het leven begint bij de allerdiepste pijn.