Nooit goed genoeg...
Moe en stoffig loopt hij binnen,
Geeft me een kus en ploft op de bank.
Vroeg waar hij vandaag moest beginnen,
Pfff, zegt hij, we moesten weer eens naar Mrs. Not-Nice.
Mrs. Not-Nice? Is ze niet aardig dan?
Nou, zei hij, iedere keer als we het project denken te hebben afgerond,
Komt zij weer met haar grote mond,
This is not nice, that is not nice,
We krijgen er een sik van!
Haar man vindt alles heel mooi,
Maar haar wil is, geloof ik, wet.
Welterusten schat, morgen vroeg dag,
Ga maar eens naar bed.
Terwijl hij de trap op sloft,
Hoor ik hem nog zeggen:
Mrs. Not-Nice is not wijs!
Ze leeft daar in een waar paradijs...
Pfff, zegt hij, we moesten weer eens naar Mrs. Not-Nice.
Mrs. Not-Nice? Is ze niet aardig dan?
Nou, zei hij, iedere keer als we het project denken te hebben afgerond,
Komt zij weer met haar grote mond,
This is not nice, that is not nice,
We krijgen er een sik van!
Haar man vindt alles heel mooi,
Maar haar wil is, geloof ik, wet.
Welterusten schat, morgen vroeg dag,
Ga maar eens naar bed.
Terwijl hij de trap op sloft,
Hoor ik hem nog zeggen:
Mrs. Not-Nice is not wijs!
Ze leeft daar in een waar paradijs...
Over dit gedicht
| Auteur: Poemetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 25 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||