zeepbellen knappen in de wind
borden kraken op de tafel die sporen
bezitten van alle pijn aan het eten
je woorden raken nu alleen nog je eigen
ziel, die gebarsten is door de kilte waar
woorden mee kwamen uit je mond
het hellevuur is pijnlijk je lippen branden
broos is wat eens krachtig was, sterk wat
ooit slap was – jij kan me niet meer deren
onbegrip is vervlogen, ik strijk mijn vleugels
en mijn engel geeft mij de kracht te vechten
jij hebt de touwtjes niet meer in handen
lommert: | Woensdag, juni 27, 2007 20:05 |
sterk verwoord het willen...graag gelezen liefs willem |
|
Artifex: | Maandag, juni 25, 2007 21:53 |
Krachtig, helder. Alsof je een deur sluit. Liefs, Artifex. |
|
Klaes: | Maandag, juni 25, 2007 21:18 |
indrukwekkend... leafs/klaes |
|
Cybran: | Maandag, juni 25, 2007 20:27 |
Welke mens verdient het om de rest van zijn leven in de gevangenis door te brengen, zonder baan, zonder liefde, zonder vrienden? Volgens mij doen zelfs de wreedste tirannen zoiets iemand niet aan. Vooral tegen iemand die onschuldig is. |
|
frankm: | Maandag, juni 25, 2007 19:11 |
Right on!! frankie xxx |
|
Cora (ZIJ): | Maandag, juni 25, 2007 18:46 |
Spring op dat paard en houd de teugels goed vast, here we go! mooi sterk gedicht Q. |
|
Black Lord: | Maandag, juni 25, 2007 18:15 |
een engel waakt alleen de kracht zit in je zelf vertrouw op dat je het goed doet dus in de waarde van je zelf moedig geschreven knuf kus |
|
CBR: | Maandag, juni 25, 2007 18:11 |
Dapper,mooi. Groetjes CBR |
|
flores: | Maandag, juni 25, 2007 18:07 |
Klinkt alsof je op de juiste weg bent Quadesh!!! Keep up the good work. Liefs |
|
Auteur: Quadesh | ||
Gecontroleerd door: | ||
Gepubliceerd op: 25 juni 2007 | ||
Thema's: |