spaghetti
lijk nu wel een bord spaghetti
alle voel ligt door elkaar
onbewerkt, recht en hanteerbaar
maar inmiddels zijn ze gaar
wil ze niet in stukjes snijden
wil het hele voel behouden
ik draai het rond en rond en rond
dan blijkt het, te veel, te verstouwen
de lach ligt door mijn tranen heen
soms heb je van die dagen
maar zonder voel zou ik niet willen
zal om een lekker sausje vragen
Reacties op dit gedicht
| Hilly N: | Maandag, juli 02, 2007 21:31 |
| Even een lieve groet. Hilly |
|
| Roo$je: | Woensdag, juni 27, 2007 20:51 |
| Ik heb er juist eentje op.... :p Alles lijkt soms zo verward, en op dat ene moment gaat het niet om te zoeken... Liefs, Kus |
|
| H.J.: | Dinsdag, juni 26, 2007 23:14 |
| een bord spaghetti. bedenk het maar:) kus |
|
| lommert: | Dinsdag, juni 26, 2007 21:37 |
| geheel zoals je voelt;) alle liefs van mij willem |
|
| kerima ellouise: | Dinsdag, juni 26, 2007 14:33 |
| heel mooi en knap hoe je dit gevoel in beeld vangt ! Ook ''voel'' maakt ons leven rijk, ...verdriet...geeft ook troost... knuf kerima ellouise |
|
| Cora (ZIJ): | Dinsdag, juni 26, 2007 12:47 |
| Goed gevonden en heerlijk geschreven gedicht, recht uit je hart, :-) |
|
| Saudade: | Dinsdag, juni 26, 2007 10:44 |
| een gedicht naar m''n hart, Roelie!!!!! Ik geef je een lekker sausje van liefde en zonneschijn. liefs, marianne |
|
| Poemetje: | Dinsdag, juni 26, 2007 09:36 |
| Mag ik mee-eten? Met gevoel natuurlijk. :), Liefs, Poemetje | |
| roosjerood: | Dinsdag, juni 26, 2007 08:25 |
| het leven is een draad die ons door vreugde en verdriet leid , prachtig gedicht | |
| Hilly N: | Dinsdag, juni 26, 2007 08:19 |
| Dat sausje mag je bij mij vragen Mums. Lieve groet, Hilly |
|
| Windwhisper: | Dinsdag, juni 26, 2007 07:47 |
| ja soms harrewarren alle gevoelens als spaghettie door elkaar, laat het sausje van de liefde je omarmen en je hart verwarmen en laat je tranen lopen alles mag Liefs Cobie Kuzzz |
|
| hiljaa: | Dinsdag, juni 26, 2007 07:46 |
| ik eet met je mee! knufleifs-hiljaa-- |
|
| appelboom: | Dinsdag, juni 26, 2007 07:01 |
| Laat de tranen het touw der herinneringen weven, de glimlach wordt het mandje waarin jij vertoeven zal lieve meid.. Liefs, appelboom |
|
| ela: | Dinsdag, juni 26, 2007 01:11 |
| De rode monden van je overburen laten je lachen, ook al zit verdriet in je hoofd. Zo gaat dat met spagetti. ela |
|
| DrieGeetjes: | Dinsdag, juni 26, 2007 00:42 |
| ;) | |
| switi lobi: | Dinsdag, juni 26, 2007 00:38 |
| Spaghetti...mix van ingrediënten die bepalend zijn voor de smaak...perfect geschreven lieverd. Aan iedere lach kleeft een traan... Dikke kuss Liefsliefs, switi lobi |
|
| ninodepino: | Dinsdag, juni 26, 2007 00:25 |
| het water loopt me dit keer uit de mond, voel me nuvermicelli:( mooi gevat mums!! liefs, nino. |
|
| rose-anne: | Dinsdag, juni 26, 2007 00:16 |
| prachtig verwoord roelie!! :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: mums | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||