Ganzen
Ganzen
Je hoeft niet goed te zijn
en voor mijlen en mijlen
op je knieen te kruipen
door de woestijn
je hoeft slechts het zachte diertje
van je lichaam lief te laten hebben
en van te houden
verhaal me van je spijt
en jij zal ook de mijne horen
ondertussen draait de wereld gewoon door
regendruppels
bewegen voort over de landschappen
de prairies en diepe wouden
bergen en rivieren
ondertussen keren de wilde ganzen
hoog in de blauwe heldere lucht
wederom huiswaarts
waar je bent ,hoe eenzaam ook
de wereld offert zich in je fantasie
aan jou op
roepend naar jou net zoals de wilde ganzen
over de aankondiging van je plek
in de familie van dingen
Marousia 2007 met liefs
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Marousia |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 26 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||