Blote voetjes in de nacht
voetje voor voetje
dwaalt ze elke
koude nacht
weer door hetzelfde bos
de snijdende wind
laat haar witte dunne japon
om haar heen fladderen
maakt haar hart nog kouder
voorzicht baant ze zich
een weg door de doornen
vele diepe krassen in haar huid
doen haar beseffen
hoe lang ze al doolt
door het donker bos
zo eenzaam zwerft ze
het enige wat ze ooit hoort
zijn de brekende takjes
onder haar blote voetjes
haar eigen jachtige ademhaling
waar nooit een eind
aan schijnt te komen
eeuwig al op zoek
naar de dageraad
die nooit komt
wachtend tot geluk en liefde
ook een plaatsje in haar hart
zullen vinden
maar ze weet
dat ze nooit vinden zal
wat ze vinden wil
tot de nacht
waarin haar ademhaling
stopt
dwaalt ze elke
koude nacht
weer door hetzelfde bos
de snijdende wind
laat haar witte dunne japon
om haar heen fladderen
maakt haar hart nog kouder
voorzicht baant ze zich
een weg door de doornen
vele diepe krassen in haar huid
doen haar beseffen
hoe lang ze al doolt
door het donker bos
zo eenzaam zwerft ze
het enige wat ze ooit hoort
zijn de brekende takjes
onder haar blote voetjes
haar eigen jachtige ademhaling
waar nooit een eind
aan schijnt te komen
eeuwig al op zoek
naar de dageraad
die nooit komt
wachtend tot geluk en liefde
ook een plaatsje in haar hart
zullen vinden
maar ze weet
dat ze nooit vinden zal
wat ze vinden wil
tot de nacht
waarin haar ademhaling
stopt
Reacties op dit gedicht
| MarieJulie: | Vrijdag, juli 27, 2007 19:40 |
| Deze vind ik echt ontzettend mooi! Prachtige sfeer creeer je, meer schrijven!! | |
| rose-anne: | Woensdag, juni 27, 2007 23:24 |
| wat een triest sprookje van iemand die niet vind! overigens wel mooi ;) | |
| wisli: | Woensdag, juni 27, 2007 21:52 |
| prachtig xxx wisli | |
Over dit gedicht
| Auteur: ZoeteDroom | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 27 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||