In mijn gedichten kan ik leven..
In mijn gedichten kan ik leven,
en mezelf meer aandacht geven.
Dan kan ik mijn gevoelens uiten,
en me van de wereld afsluiten.
Ja want hier voel ik me veilig,
en wat meer heilig.
Hier ben ik niet bang,
ik ga gewoon mijn eigen gang.
Ik kan alles vergeten,
en gewoon mezelf heten.
Op deze plek ben ik wie ik ben,
dat schrijf ik nu trots met mijn pen.
Zo kan ik mijn verdriet delen,
zonder dat iemand het probeert te stelen.
Hier voel ik met thuis,
want dit is mijn huis.
Ja van mijn gedichten moet je afblijven,
probeer zelf eens wat op te schrijven.
Misschien voel jij je dan ook blij,
net als mij...
en mezelf meer aandacht geven.
Dan kan ik mijn gevoelens uiten,
en me van de wereld afsluiten.
Ja want hier voel ik me veilig,
en wat meer heilig.
Hier ben ik niet bang,
ik ga gewoon mijn eigen gang.
Ik kan alles vergeten,
en gewoon mezelf heten.
Op deze plek ben ik wie ik ben,
dat schrijf ik nu trots met mijn pen.
Zo kan ik mijn verdriet delen,
zonder dat iemand het probeert te stelen.
Hier voel ik met thuis,
want dit is mijn huis.
Ja van mijn gedichten moet je afblijven,
probeer zelf eens wat op te schrijven.
Misschien voel jij je dan ook blij,
net als mij...
Reacties op dit gedicht
| Kreeftjee 3!: | Vrijdag, oktober 23, 2009 00:14 |
| wauw! dit is goed gesheven! idd in je gedichten kan je je gevoel uiten alles klopt waar hier in staat! xkusje |
|
| schorpioen: | Donderdag, februari 14, 2002 22:06 |
| Konden mijn gedachten deze duidelijkheid maar hebben, dan was mijn hoofd een doolhof armer | |
| Juva: | Donderdag, februari 14, 2002 21:09 |
| dat doe ik;) | |
Over dit gedicht
| Auteur: Sesch! | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 14 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||