Ziek, verslagen...
Ziek
Uitgeput
zo leeg van binnen
opgeven
is uitgesloten
je kan geen mensen achterlaten
die zoveel van je houden
maar de energie
vloeit zo snel weg
zo snel...
Als verpleegkundige zie je vreselijke gevechten tegen ziektes. Gevechten die bij voorbaat al verloren zijn. Ik heb verschrikkelijk sterke mensen gezien.
Mensen die vochten tegen de pijn van een aftakelend lichaam...
Maar soms voorkomt zwakte een hoop leed,
voor de zieke zelf
Soms is opgave een teken van kracht,
van een sterke geest,
wanneer het lichaam het laat afweten
Marielle
Uitgeput
zo leeg van binnen
opgeven
is uitgesloten
je kan geen mensen achterlaten
die zoveel van je houden
maar de energie
vloeit zo snel weg
zo snel...
Als verpleegkundige zie je vreselijke gevechten tegen ziektes. Gevechten die bij voorbaat al verloren zijn. Ik heb verschrikkelijk sterke mensen gezien.
Mensen die vochten tegen de pijn van een aftakelend lichaam...
Maar soms voorkomt zwakte een hoop leed,
voor de zieke zelf
Soms is opgave een teken van kracht,
van een sterke geest,
wanneer het lichaam het laat afweten
Marielle
Reacties op dit gedicht
| insomnia: | Vrijdag, november 23, 2001 11:13 |
| 't heeft me geraakt, ik maak zelf zo'n strijd door, maar niemand zou me ooit een vroegtijdig stoppen kunnen vergeven... ik vind het prachtig dat je zo'n gevoel van begrip in je gedicht kan leggen... echt bedankt hiervoor... hele dikke knuffel -x- Insomnia |
|
| jessica: | Dinsdag, september 18, 2001 17:02 |
| mooi! | |
| Rinze : | Donderdag, september 28, 2000 20:11 |
| Ik begrijp je gedicht heel goed Ik heb het met mijn moeder mee gemaakt Ook zij was sterk en vocht tot het laatst |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Marielle Lips | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 01 januari 1970 | ||
| Thema's: | ||