De Klos
vandaag liep ik met jou door het bos
zo kil zo mooi zo stil
en weer ben ik de klos
in mijn hart
in mijn aderen
in mijn hoofd
samen wandelend over dooie paden
zo nat zo dor zo grauw
en weer die nare daden
wat een uitdaging om het uit te spreken
net alsof doen makkelijker is
ik struikel over een dorre tak
zo pijnlijk
zo naar
zo vreselijk
dat ik mijn poot brak
het is alleen liefde wat ons sterk maakt
alleen liefde en het breekt mijn hart
Reacties op dit gedicht
| christina: | Vrijdag, juni 29, 2007 00:38 |
| ja hier zou je idd heel narrig van worden ;) | |
| lonely 1: | Donderdag, juni 28, 2007 22:44 |
| blij dat dit fictie is, maar vind die laatste zin zo mooi! liefs, en knuffel, hilde xxx |
|
| Windwhisper: | Donderdag, juni 28, 2007 15:38 |
| Gelukkig fictie een gebroken pootje is niet niks Liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 28 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||