De glimlach gedraakt
De glimlach gedraakt
staren langs de horizon
breder nog als de aarde zelf
een glimlach naar een speelbal
die ik in de spiegel zie
breder nog als de aarde zelf
een glimlach naar een speelbal
die ik in de spiegel zie
nagels krassen langs het glas
als of de tijd de waarheid wist
zeven vlammen dansen in de nacht
brengen een waarheid met de wind
ik betraan het slapeloos
met onrust als gids
zo lang de nacht nog sterren heeft
kan het nooit geen morgen zijn
en als de haan ochtend kraait
zijn dromen verloren
want wie danst in de ritme van de stilte
kent zijn eigen masker niet
Wim
***-****
als of de tijd de waarheid wist
zeven vlammen dansen in de nacht
brengen een waarheid met de wind
ik betraan het slapeloos
met onrust als gids
zo lang de nacht nog sterren heeft
kan het nooit geen morgen zijn
en als de haan ochtend kraait
zijn dromen verloren
want wie danst in de ritme van de stilte
kent zijn eigen masker niet
Wim
***-****
Reacties op dit gedicht
| Black Lord: | Vrijdag, juni 29, 2007 14:38 |
| heftig geschreven. kus | |
| Windwhisper: | Vrijdag, juni 29, 2007 07:04 |
| Prachtig....zwaar beladen woorden maar heel mooi liefs Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Black Lord |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||