Mijn echte grootvader
ik zag gisteren
bij mijn tante
een oude foto
van mijn bloedeigen grootvader staan
daaruit ontstaat nu dit gedicht
mijn eigen grootvader
heb ik nooit gekend
hij lijkt mij een fantastisch iemand
verhalen ken ik wel
een akelige dag
in oorlogstijd
een nacht die er niet
wezen mocht
mijn grootvader ging hout sprokkelen
in de nacht
want het was oorlog
en dat ging toen niet overdag
de ijsbreker
was eerder gekomen
maar dat wist hij niet
en nietsvermoedend
wilde hij het kanaal overgaan
een hulpkreet
ze gooide nog een touw
toen reeds waren zijn handen bevroren
en kon hij het touw niet meer vastnemen
een kreet om hulp
toen was alles te laat
hij is op jonge leeftijd gestorven
en dat spijt me zeer
mijn moeder en haar zussen
kregen wel een stiefvader
een schat van een man
toch blijft deze nacht bestaan
een pijnlijke gebeuren
ik had hem graag gekend
want hij was een prachtige man
zoals ik uit verhalen
vernomen heb
Reacties op dit gedicht
| Jannie Hoogendam: | Vrijdag, juni 29, 2007 09:17 |
| poehh, dat moet wat geweest zijn en heel erg dat hij zo aan zijn einde is gekomen. Heb zelf maar 1 opa gekend. De andere is in de oorlog overleden Liefs Jannie |
|
| Windwhisper: | Vrijdag, juni 29, 2007 07:10 |
| Je verhaal doet hem postuum heel veel eer aan, hij is vast dichter bij je dan je denkt hoor... liefs Cobie kuzzzz |
|
Over dit gedicht
| Auteur: _Lieverdje_ |  
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||