begrijp mij
Begrijp mij.
Dit is van mij. Mijn plekje.
Je voelt zo fijn.. Wat let je..
Niet te dichtbij.. voorzichtig..
Je geeft mij tijd.. toch schrik ik.
Waarom zo zeker en toch weer niet.
Blijf bij me.. Ga weg.. Ik weet dat je ziet..
Dat je bij me past maar toch weer niet.
Ik wil dat je 't begrijpt.
Ik wil dat je ziet..
Wat ik niet snap..
Het spijt me.. Sorry..
Maar.. Vergeet me niet..
Dit is van mij. Mijn plekje.
Je voelt zo fijn.. Wat let je..
Niet te dichtbij.. voorzichtig..
Je geeft mij tijd.. toch schrik ik.
Waarom zo zeker en toch weer niet.
Blijf bij me.. Ga weg.. Ik weet dat je ziet..
Dat je bij me past maar toch weer niet.
Ik wil dat je 't begrijpt.
Ik wil dat je ziet..
Wat ik niet snap..
Het spijt me.. Sorry..
Maar.. Vergeet me niet..
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: absolutelycat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Anastacia | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||