Ton Rijkers: | Vrijdag, juni 29, 2007 15:42 |
Lieve Sara, Ik zie tranen stil en droog ze zitten zo lang al zo vast Maar ik zie ook de regenboog die jou met zijn lach verrast Een klein gedichtje om een klein lachje op je gezicht te toveren. Groetjes, Ton |
|
Windwhisper: | Vrijdag, juni 29, 2007 12:25 |
ik bedoel klim uit je cocon | |
Windwhisper: | Vrijdag, juni 29, 2007 12:24 |
Maak jezelf geen levenslang slachtoffer van zo''n klojo, dat verdient zo''n hufter niet, jij bent zoveel meer waard, klim uit die cocn maak jezelf weerbaar ga je levenskunst zoeken op fijne plekjes in je hart ga van dat persoontje houden kijk haar aan in de spiegel en wees lief voor haar Je kunt het best ga in jezelf geloven Liefs Cobie |
|
arie: | Vrijdag, juni 29, 2007 11:47 |
Dat wat er gebeurd is, zal inderdaad altijd deel van je zijn. Maar met goede hulp (en jouw medewerking) Kun je weer uit dit dal kruipen... Het kost kracht, en ja het doet pijn. Maar ook jij kunt weer gelukkig zijn en verderleven liefs, arie |
|
sensi: | Vrijdag, juni 29, 2007 11:31 |
Met vallen en opstaan, zal ook dat verdriet wegglijden. Daar moet je in blijven geloven. Liefs |
|
Auteur: sara L. | ![]() ![]() |
|
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
Thema's: |