Hij is een schimmige figuur
zonder sympathie voor het leven
staart met lege ogen naar zijn muur
door een kille waas omgeven
Zijn dillema's en angsten
hij voelt zich snel aangevallen en vaak alleen
ze maken hem zwak maar ook onkwetsbaar
vormen een muur van baksteen om hem heen
Je krijgt moeilijk contact met hem
hij toont weinig tot geen affiniteit
maar in zijn ogen, stil en onbewogen
leeggezogen, zie je dat hij lijdt
Maar toch is zijn pijn niet merkbaar
schreeuwen en huilen doe hij slechts in zichzelf
gelukkig weet hij goed van binnen
een geheel eigen wereld te verzinnen
Wanneer problemen hem uitputten
begint hij te leven in een droom
waarin hij zijn fantasie zo goed kan benutten
dat werkelijk niemand hem kan wekken
wanneer hij zich aan de realiteit heeft weten te onttrekken