Ik ben veranderd, is wat ze zeiden.
Mijn karakter is een eigen leven gaan leiden.
Ik was stil en vertelde nooit iets.
Voor geluk moest ik vechten, maar Hel was er voor niets.
Als de zon scheen, stormde het in mij.
Maar soms kwam er een zonnestraal voorbij.
Die maakte me even sterker, maar daarna zwakker dan voorheen.
Hoevaak wenste ik wel dat de zon, -al was het maar voor 1 dag- voor me scheen?
Maar op die ene dag...
Deed ik iets, wat ik anders nooit zou durfen doen.
Ik voelde de kracht van de zon.
Die dag konden ze me niet meer afnemen, zelfs niet voor een poen.
En ik voelde dat ik alles kon.
Ik maakte mijn eigen weg naar de Hemel, waar de zon altijd scheen.
Mijn onzekerheid en daarmee de storm verdween.
En kwam nooit meer terug.
Ik ben veranderd, is wat ze zeggen.
Maar ik weet dat dat niet helemaal waar is.
Ik ben mezelf gebleven, heb alleen mijn grenzen durfen verleggen.