Kan ik nog verder
Kan ik nog verder leven
Als ik de weg niet meer weet
Kan ik het wel vergeten
Wat mij is aangedaan
Al loop ik dagelijks samen
En moet ik er dwars doorheen
Om te overleven in de dagen
Want waar is toch mijn kracht?
De moed die ik toch dagelijks had
Lijk ik kwijt te zijn in mij
Nu zal een ieder wel denken
Doe eens positief je hebt alles
Ja ik heb een hoop liefde
Die ik vol steun en houvast
Daar ben ik erg dankbaar voor
En zal dat nooit maar dan nooit vergeten
Maar dat wil niet zeggen
Dat mijn verleden en angst
Ineens verdwenen zal zijn
In de bordeline momenten.
Als ik de weg niet meer weet
Kan ik het wel vergeten
Wat mij is aangedaan
Al loop ik dagelijks samen
En moet ik er dwars doorheen
Om te overleven in de dagen
Want waar is toch mijn kracht?
De moed die ik toch dagelijks had
Lijk ik kwijt te zijn in mij
Nu zal een ieder wel denken
Doe eens positief je hebt alles
Ja ik heb een hoop liefde
Die ik vol steun en houvast
Daar ben ik erg dankbaar voor
En zal dat nooit maar dan nooit vergeten
Maar dat wil niet zeggen
Dat mijn verleden en angst
Ineens verdwenen zal zijn
In de bordeline momenten.
Reacties op dit gedicht
| anneke van dijk: | Dinsdag, juli 03, 2007 22:33 |
| heel goed verwoord!! liefs, namaste, anneke |
|
| frankm: | Vrijdag, juni 29, 2007 23:42 |
| je kracht ligt in het schrijven! ga door en hou vol... frankie xxx |
|
| Fata Morgana: | Vrijdag, juni 29, 2007 23:41 |
| Ze leren je daar de stappen te zetten om er over heen te gaan in die borderline momenten, soort borderlinedance allenig dans je nog niet zo goed, stap je regelmatig op andere en eigen tenen, komt wel...komt wel. stug door blijven gaan, stevige zoen van tante Fata die overal en nergens is. | |
Over dit gedicht
| Auteur: tulpje | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||