een verhaal
jij schreef voor mij een verhaal
dat ik zong als een nachtegaal.
kon dansen zoals niemand dat kon.
dat in welke wedstrijd ook ik altijd won.
dat mijn gedichten alle harten zouden raken.
dat ik met mijn fantasie iedereen kon vermaken.
dat mijn woorden tranen konde opwekken
dat de blik in mijn ogen iedereen zou aantrekken.
dat mijn weg gevolgd zou worden door iedereen.
dat ik mijn teen nooit 2 keer zou stoten aan dezelfde steen.
dat ik een geschenk ben van god.
dat ik een woord moest onthouden het lot.
het was een mooi verhaal dat je had geschreven.
maar toen je mijn leven had verteld.
had ik het zelf nog niet kunnen leven.
als je alles positief bekijkt word je zo snel teleurgesteld.
is dit wat we willen zijn?
hebben we dan het perfecte beeld bereikt dat we met z'n alle hebben gecreeerd.
voelen we ons dan gelukkig en fijn?
of heeft het ons achteraf alleen maar bezeerd.
hoe kunnen we perfect willen zijn als we niet weten wat perfect is?
waarom houden we ons vast aan iets wat onmogelijk is.
toch best onzinnig of is het zo dat ik me daarin vergis?