De Rots
De Rots
gereisd naar verre oorden
gereist in plaats en tijd
naar het zuiden en het noorden
naar oost en west, maar niet dedijd
want in dit land, zo klein en vol
is zoveel aan de hand
het lijkt ons niet snel te dol
maar onder al die openheid
ligt stil en groot een trots
die, elke poging ten spijt
zo vast is als een rots
geproefd de nieuwe smaken
geproefd de rijst en wijn
met Nederland als baken
bij zee en berg kan ik niet lang zijn
want in dit land, zo vlak en plat
is van alles aan de hand
er is altijd wel wat
maar ondanks veel verandering
zijn wij soms nog te trots
houden we vast aan elk klein ding
bovenop die rots
gehoord de vreemde klanken
gehoord citar en de luit
en geproefd van volle ranken
van een verscheidenheid aan fruit
maar in dit land van nat en kou
loopt vanalles uit de hand
toch blijf ik het trouw
want ondanks ontevredenheid
en dankzij al die trots
hebben we wel gelegenheid
te wonen op die rots
gezien vele gezichten
gezien hun huid en haar
hun ogen die oplichten
door een vriendelijk gebaar
want in dit land, soms star en stug
loopt van alles uit de hand
gaan we vooruit, of gaan we terug
want dankzij elke nieuwe mens
en ondanks ons gezeur
voel ik toch oprecht de wens
naar die rots met een open deur
(C) Natasya augustus 2004
gereisd naar verre oorden
gereist in plaats en tijd
naar het zuiden en het noorden
naar oost en west, maar niet dedijd
want in dit land, zo klein en vol
is zoveel aan de hand
het lijkt ons niet snel te dol
maar onder al die openheid
ligt stil en groot een trots
die, elke poging ten spijt
zo vast is als een rots
geproefd de nieuwe smaken
geproefd de rijst en wijn
met Nederland als baken
bij zee en berg kan ik niet lang zijn
want in dit land, zo vlak en plat
is van alles aan de hand
er is altijd wel wat
maar ondanks veel verandering
zijn wij soms nog te trots
houden we vast aan elk klein ding
bovenop die rots
gehoord de vreemde klanken
gehoord citar en de luit
en geproefd van volle ranken
van een verscheidenheid aan fruit
maar in dit land van nat en kou
loopt vanalles uit de hand
toch blijf ik het trouw
want ondanks ontevredenheid
en dankzij al die trots
hebben we wel gelegenheid
te wonen op die rots
gezien vele gezichten
gezien hun huid en haar
hun ogen die oplichten
door een vriendelijk gebaar
want in dit land, soms star en stug
loopt van alles uit de hand
gaan we vooruit, of gaan we terug
want dankzij elke nieuwe mens
en ondanks ons gezeur
voel ik toch oprecht de wens
naar die rots met een open deur
(C) Natasya augustus 2004
Over dit gedicht
| Auteur: Natasya | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 29 juni 2007 | ||
| Thema's: | ||