Ik weet niet waarom ik er was,
ik ken jullie allemaal pas,
ik wist niet wat ik wilde,
eigenlijk was het nutteloze tijd die ik verspilde.
Want ik liep iedereen achterna,
waarom zou iemand het erg vinden als ik ga?
Want ik zag iedereen samen staan,
eigenlijk wilde ik hier meteen vandaan.
Want ik moest denken aan al die pijn,
en aan de tijd dat we samen konden zijn.
De pijn die jij mij telkens geeft,
terwijl jij gewoon rustig verder leeft.
Maar iemand zag mij staan,
en zag in mijn ogen dat ik wilde gaan.
Maar vertelde dat ik jou niet waard was,
en toen realiseerde ik me het pas.
Jij was niet langer de persoon die ik wilde,
want jij was de tijd die ik verspilde.
Onze tijd samen zal ik nooit vergeten,
ookal is mijn hart door jou versleten.