Met pijn in me hart moest ik je laten gaan
naar die wereld waar we straks allemaal zulle staan
me tranen waren niet meer te stoppen
zo traag zo jammer je had het zo ver kunnen schoppen..
je was zo jong toen je ons verliet
niemand bij ons begreep me verdriet
je was me beste vriend me maatje en geliefde
ik was zo ontroostbaar toen ze je dood aan me door briefde
Je hebt me verlaten onder een ruzie
dat ik het goed kon maken werd in 1 klap een illusie.
Ik mis je zo lieve schat
zo erg dat ik vreugde vergat
Het is tijd om door te gaan
tijd om me hier doorheen te slaan.
Want zo kan ik niet leven zo gaat alles mis
ik moet me nu terugtrekken uit onze verbintenis.
jij bent weg maar ik ben nog hier nog altijd
begrijp me niet verkeerd ik wou je nooit kwijt.
ik heb het nooit met je kunne uitpraten
mischien dacht je wel met deze ruzie kan ik haar verlaten
ik wil het zo graag goedmake maar ik weet niet hoe ik dat moet doen
maar ik moet beseffen dat ik niet terug kan naar toen..
ik geef je nu mijn vaarwel
mischien dat ik zelf nu herstel
Auteur: linneke_1985 | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2007 | ||
Thema's: |