Welterusten
Afdrukken van kindervoetjes,
Vervagen in het natte zand.
Vloed brengt de zon naar bed,
Wij kijken toe vanaf het strand.
Vlammend rood, geel en oranje,
Een groots spektakel, in volle franje.
Langzaam blust de zee haar kleuren,
De avond begint naar nacht te geuren.
Vanavond liet ze ons ademloos gaan,
Om morgen weer hoog aan de hemel te staan.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Poemetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 02 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||