Cobra
jouw ogen,
ja, da's een wonder,
maar hoeveel keer
heb ik mezelf niet voorgelogen ?
jouw ingehouden traan,
zou dat opgezet spel zijn
'n misverstand of kortsluiting
of de behoefte aan een arm,
die als een slang om je heen glijdt
van de situatie blazend meester blijft
spijts je levenslustige borsten
als 'n cobra in aanval opgericht ?
je laten gaan
in troost en dan jezelf verliezen,
ach, teveel gegeven voor niks
uitgeblust en weggespoeld,
om dan een mes als dank
of bij 't afscheid een schop
tegen je dwaze kop !
ja, da's een wonder,
maar hoeveel keer
heb ik mezelf niet voorgelogen ?
jouw ingehouden traan,
zou dat opgezet spel zijn
'n misverstand of kortsluiting
of de behoefte aan een arm,
die als een slang om je heen glijdt
van de situatie blazend meester blijft
spijts je levenslustige borsten
als 'n cobra in aanval opgericht ?
je laten gaan
in troost en dan jezelf verliezen,
ach, teveel gegeven voor niks
uitgeblust en weggespoeld,
om dan een mes als dank
of bij 't afscheid een schop
tegen je dwaze kop !
Reacties op dit gedicht
| *Ria Klein Herenbrink* Raira: | Dinsdag, juli 03, 2007 09:55 |
| het klinkt triest en ook weer mooi ik denk dat ik het nog maar eens een paar keer lees liefs Ria |
|
Over dit gedicht
| Auteur: XAVIER | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||