Eenzame angst
Deze zomernachten
zijn het allerlangst,
gevuld met alleen-zijn
en eenzame angst
Met de ogen gesloten,
achter een hoge muur -
ze komen dichterbij,
kwaadaardig en vol vuur
Er valt niet voor te vluchten,
ze joelen om hun vangst,
moeheid wordt vervangen
door een eenzame angst...
zijn het allerlangst,
gevuld met alleen-zijn
en eenzame angst
Met de ogen gesloten,
achter een hoge muur -
ze komen dichterbij,
kwaadaardig en vol vuur
Er valt niet voor te vluchten,
ze joelen om hun vangst,
moeheid wordt vervangen
door een eenzame angst...
Reacties op dit gedicht
| Romi : | Zaterdag, juli 07, 2007 21:27 |
| Ach meissie toch..*knuffel* Wel weer zoals altijd mooi geschreven. Ik hoop dat je niet teveel last zult hebben van die angst, koppie op! :) Liefs, |
|
| Will Hanssen: | Dinsdag, juli 03, 2007 22:35 |
| Zoooooo.....dat is lang geleden Vogeltje. Ik heb je hiet gemist hoor!!!! Fijn, erg fijn je weer te lezen en nog een mooi gedicht ook! liefs, Will |
|
| ela: | Dinsdag, juli 03, 2007 11:46 |
| Eenzaamheid lees je weg tot je in slaap valt. ela |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Vogeltje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||