niet begrepen
niet begrepen
de lege ruimte om mij, luistert mee
ben ik eenzaam, wie zal het zeggen
voel ik mij verlaten door zovelen
krijg het idee,.. tel niet meer mee
de vraag .. , hoe gaat het nu
is dat uit beleefdheid, of echte interesse
weet niet wat ik wil horen
de vraag, .. het antwoord, kan zijn cru
de maatschappij is hard en niet fijn
je telt niet meer mee, leverd niets op
kost tijd en geld, en als je klaagt ..
moet niet zeuren, je zit zielig thuis te zijn
ben ik zielig om mijzelf
of ben ik zielig voor een ander
ben ’’niet’’ zielig, .. maar niet begrepen
luisteren niet, .. alleen naar zichzelf
als in de natuur, zwak ziek of oud
achter elke boom of struik een jager
wacht tot je omvalt, je dan bespringt
oppeuzeld en vergeet, is dat dan fout!
wij zijn mensen en geen dieren
dieren, .. zij leven volgens instinct
en wij volgen de regels zoals omschreven
vraag mij af, is dat iets om te vieren?
LYF
Reacties op dit gedicht
| xDenise: | Dinsdag, juli 03, 2007 23:26 |
| mOoi gediCht .. Heel mOoi .. xkusjeex Denise |
|
| xDenise: | Dinsdag, juli 03, 2007 23:26 |
| Gert: | Dinsdag, juli 03, 2007 12:06 |
| Ik ben het helemaal met je eens. Heerlijk eerlijk geschreven. Blij dat ik niet de enige ben die zo denkt en zich zo voelt. Groet, Gert |
|
| lexx: | Dinsdag, juli 03, 2007 11:51 |
| Mm ik weet niet. Ik denk niet dat mensen en dingen je verontrusten, maar je eigen beoordeling van de mensen en dingen ..Goed geschreven! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Barend Vonk | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||