De verdwijntruc
De aders van de stad
heb ik bezwommen
De bergen van 't land
heb ik beklommen
En al die tijd dacht ik
aan jou en niets om mij heen
Al die tijd keken mensen
hoe ik in de menigte verdween
Ik verdween en zag jou
Je eigen lach, onze lach
'ik mis je', 'hou van jou'
Liefde, ons stille verdrag
Liefde, ons stille verdrag
Tot het van de tijd niet meer mag...
Reacties op dit gedicht
| sensi: | Dinsdag, juli 03, 2007 21:11 |
| Dit voelt droef aan, .. maar met zoveel liefde!! Ik vind dit méér dan mooi geschreven. Liefs |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sander Kunst | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||