vernevelde zon
Dichte nevel volgt de contouren
van het grasveld en neemt
mijn kleine zorgen mee; ik voel
enkel de kou in mijn neusvleugels
en denk aan jullie ver hier vandaan
langzaam drijft de nevel uiteen
in de diepte; een donker gat
neemt plaats in mijn hart, maar
ik weet dat jullie lachen zullen
en verwarmd worden door dezelfde zon.
van het grasveld en neemt
mijn kleine zorgen mee; ik voel
enkel de kou in mijn neusvleugels
en denk aan jullie ver hier vandaan
langzaam drijft de nevel uiteen
in de diepte; een donker gat
neemt plaats in mijn hart, maar
ik weet dat jullie lachen zullen
en verwarmd worden door dezelfde zon.
Reacties op dit gedicht
| Marousia: | Zaterdag, juli 07, 2007 16:20 |
| Pracht van een gedicht wederom. Liefs van Marousia | |
| Quicksilver: | Dinsdag, juli 03, 2007 21:17 |
| Heel mooi geschreven, ach waar je ook bent, de mensen waar je van houdt gaan altijd met je mee. Weleens waar in je hart! Maar toch In liefde, liefs Ducky |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Elise, | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||