Zaphod vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen

Elenore De Groote:	Maandag, juni 14, 2010 01:22
Je kent de liefde.

---

Tuimelaar:	Woensdag, mei 27, 2009 00:14
zelfs de eerste keer dat ik dit las, kwamen de tranen me al in de ogen... maar nu zeker, nu ik er zelf ook 1 heb... en 1 kwijt ben... verlies doet pijn, ja. maar het was het waard, of niet? dat mogen we niet vergeten...

---

InVinoVeritas:	Woensdag, juli 04, 2007 20:57
Heb pas een gelijkaardig geval gehad, maar bij mij was het mijn hond. Het is ondertussen al 4 maanden geleden, maar nog steeds als ik thuis binnenkom verwacht ik dat ze me komt groeten, maar nee... ik betrap me er steeds op dat ik merk dat ik dan toch alleen ben. Een heel vreemd gevoel. Sterkte, een groot gemis voel je altijd. I.V.V.

---

Raika:	Woensdag, juli 04, 2007 20:28
snik! Hij is nu in een betere wereld, eentje waar de vissen aan de bomen groeien en de vogels geplant worden, wachtend tot hij ze komt opeten. nogmaals snik.. wedden dat hij nog steeds bij je is? zich misschin afvragend waarom hij opeens door de muren kan lopen.. als je ons (je weet wie ik daar mee bedoel) nodig hebt, we zijn er! Xx de rest van je "Familie"

---

Danielle Smit:	Woensdag, juli 04, 2007 06:34
Lieve schat, Net wakker en lees je gedicht en zit nu met tranen. Echt heel mooi. Gorby was echt een heel lieve bijzondere knorrepot. Mijn gedicht komt trouwens ook nog. Liefs, jouw Dani

---

mums:	Dinsdag, juli 03, 2007 23:49
wat een prachtige woorden voor je lieve kat Gorby. Kan me helemaal indenken dat je hem mist, zo''n trouw vriend. sterkte liefs mums

---