gesloten hart
Mijn hart gesloten
Ik ben niet het soort persoon
Dat iedereen toelaat
maar voor jou
heb ik ongewild
mijn hart geopent
eigelijk was ik er niet toe in staat
En als het nou verandert
Ik ben niet het type dat kwaad wordt
Maar je kunt mijn hart breken
Het zit niet meer op slot
Weet je wat zoiets betekent?
Het doet pijn om je te laten gaan
Maar je zult me nooit zien huilen
Diep vanbinnen
Stromende tranen
Afhankelijk en kwetsbaar
Het voelt alsof ik het slachtoffer ben
Van jou
En dat komt verdomme
Omdat ik van je hou
Reacties op dit gedicht
| ; [G]apjee!: | Donderdag, juli 12, 2007 01:06 |
| mooi xx |
|
| BlackLightx: | Vrijdag, juli 06, 2007 09:42 |
| Heel mooi geschreven. Wat dat betreft gaan liefde en angst goed samen. {x] |
|
| Claire Q: | Donderdag, juli 05, 2007 14:24 |
| Het heen en weer getrek oude gevoelens en gedachten los te ( durven ) laten en toch bij jezelf te blijven Wanneer nieuwe velden open lijken.. Mooi, gevoelig neer geschreven.. Liefs |
|
