Jou dagen beginnen met de pijn..
waarom mag jij niet zoals ieder ander zijn?
waarom moet je al die zorgen bij je dragen...
waarom zeggen de mensen dat jij niet moet klagen..
ze weten niet hoe ziek je bent
er is immers niemand die jou echt kent,
ze draaien er allemaal maar omheen..
niemand kent de gedachten in jou hoofd,
jij hoopt dat jou kaarsje snel dooft.
je wil niet meer vechten voor wat komen gaat
jou wens is,dat je dit leven snel achter je laat.
maar luister naar de mensen die er wel voor je zijn..
ooit zullen ze je helpen dragen,
helpen dragen met de pijn.
stop met schreeuwen,als niemand je wil horen..
maar hou in gedachten...
voor jou is nog niks verloren.

buusje


sandra