Soms, dan doe je gewoon dingen
Waar je geen controle over hebt
Emoties worden heftig
Tranen zijn niet te bedwingen
Paniek in je hoofd, je hart en je ziel
Een moment dat ik weer even in een diep gat viel
Oncontroleerbaar..zo pak ik dan een schaar
Val me zelf aan, breng mezelf in gevaar
Ogen worden gesloten, strak dichtgeknepen
Adem ingehouden, betrokken gezicht
En dan komen de strepen…
Langzaam word de pijn erger..
Soms bloeden dezen, soms blijven ze dicht
Hoe bozer ik soms kan zijn..
Hoe sneller ik dit bij mezelf doe..
Roets… over mn huid met die scherpe kant
Wat heb ik gedaan? Strepen veroorzaken de pijn
Bij heftige momenten, gaat het tot bloedens toe
Waar ben ik mee bezig?
Na die tijd heb ik spijt..
Wil ik die rode soms bebloede strepen kwijt..
Word bang van binnen,
Als ze het zien..
Wat moet ik nu weer verzinnen?
Als men ze ontdekt, hoe reageert t dan?
Is er nog iemand die haar helpen kan…
Het is een gewoonte, ik weet
Een slechte, en schaam me er voor
Maar gewoontes zijn er om af te leren
En dat ga ik zeker proberen..
Alleen voor mezelf? Niet!
Ook voor de mensen die van me houden
Want, het krassen dat doet ze veel verdriet..
Dit wil ik niet…