De ogen zijn
Verdronken in de zee
De woorden zijn als bakstenen
Ze zinken met jullie mee
Niets meer wat jou
Nog op het drogen houdt
De ingehouden tranen van je man
Zijn zo terecht, en zo zout
Met een verdwaalde blik
Hoor je, dat je een Titanic bent
Eer gister nog een onderzeeër
Die de zee vol trots verkend
De gebreken, bleken
Zo onschuldig als ze voelde
Kogels te zijn in je schild
Hoe je het ook went of keert
Je zal je man binnenkort moeten verlaten
Het enige wat nog word geprobeerd
Is je te laten zinken met zo min mogelijk pijn
Als je dat tenminste wilt
__________________________________________
Lieve buurvrouw
En lieve buurman
Zeg nu zoveel mogelijk tegen haar ;
Mijn ouders zullen jullie ondersteunen
Want ik ben maar een Puber van 20
Ook al voel ik mee ,
leeftijdsgenoten is nu het veiligste om op te leunen
!!! Kanker op Kanker !!!
(.. sorry voor deze woede, laatste uitspraak .. )
| yellow: | Zondag, augustus 05, 2007 14:46 |
| Vreselijke ziekte, hoop het nooit mee te maken. groetjes, Y. |
|
| mums: | Vrijdag, juli 06, 2007 21:29 |
| krijg gewoon kippevel...wat heb je dit prachtig vanuit je hart geschreven... en je bent er, dan maakt leeftijd niets uit.. het is een rotziekte en van mij mag je kwaad worden...doe ik af en toe ook even liefs mums |
|
| flores: | Vrijdag, juli 06, 2007 21:25 |
| Kanker is inderdaad een vreselijke ziekte. Gelukkig kuinnen we er vaak wel iets aan doen. Maar helaas niet altijd. Sterkte voor allen. |
|
| tweety-ysje: | Vrijdag, juli 06, 2007 20:08 |
| tweety-ysje: | Vrijdag, juli 06, 2007 20:08 |
| heel aangrijpelijk en droevig gedicht, inderdaat hopelijk kan ze ""sterven"" in een zacht slaap hopen we met jou mee ookal zeg jij een puber van 20 te zijn toch ben je al hééél volwassen xxxx sterkte in deze moeiljkle tijd | |
| Auteur: Niemandje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||