Ik kan het niet begrijpen.
Hoe moet ik er dan mee omgaan,
wanneer ik dat gevoel voor jou niet kan ontwijken.
Het voelt hier gewent,
zo gewoon, maar toch zo eenzaam.
zo diep...,,zo ver weg.
Lijkt wel oneindig..
de tijd dat ik hier nu al voor vecht.
Heeft al zijn woorden
al naar ons toe gezegd.
want ik kan niet begrijpen.
Waarom krijg ik het niet naast me gelegd.
niet alleen jou of mij,
nee iedereen..
Want het voelt hier zo gewent,
zo gewoon,
en mischien daarom juist zo eenzaam en zo alleen!