Alleen
Alleen
Ziende zie ik.
De nacht komen.
Zo donker als een schaduw.
Zijn mantel van schijnende sterren.
Probeer de schitterende schoonheid.
In mij op te nemen.
Maar blijf leeg.
Zinloze gedachten
Dwalen door mijn hoofd.
Zoekend naar woorden
Die er niet zijn
De woorden die net werden gezegd.
Probeer pijn te verzachten
De akelig angst te verdringen
Woelende wanhoop in mijn stem
De woorden zijn er niet
Zullen ook niet komen
Stilte omklemt mijn hart
En raakt verstrikt in gevoelens
Eenzaam tussen iedereen
Weer alleen
Ziende zie ik.
De nacht komen.
Zo donker als een schaduw.
Zijn mantel van schijnende sterren.
Probeer de schitterende schoonheid.
In mij op te nemen.
Maar blijf leeg.
Zinloze gedachten
Dwalen door mijn hoofd.
Zoekend naar woorden
Die er niet zijn
De woorden die net werden gezegd.
Probeer pijn te verzachten
De akelig angst te verdringen
Woelende wanhoop in mijn stem
De woorden zijn er niet
Zullen ook niet komen
Stilte omklemt mijn hart
En raakt verstrikt in gevoelens
Eenzaam tussen iedereen
Weer alleen
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: jorinde93 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||