Soms zijn er van die dagen
Dan trek je het even niet
Hoewel ik niet mag klagen
Heb ik te veel verdriet

Soms zijn er van die dagen
Dan doe je zo je best
Er zijn er veel die dat niet zagen
Je lijkt zelfs minder dan de rest

Soms kijk je om je heen
En snap je de wereld niet
Dan voel je je soms zo alleen
Het is alsof niemand je ziet

Maar op een avond in de zomer
Wanneer de zon al onder is
De maan even niet lijkt te komen
Mogenlijk heb ik dit mis

Maar de maan zal terug keren
Om op zijn mooist te schijnen
Hij zal zich naar de sterren weren
En pas met zonsopgang verdwijnen

Dan voel je dat ze bij je zijn
Diegene die je zo mist
Waarvan je denkt dat je niet zonder ze kan
Maar waar je je toch in vergist

Je voelt je even niet alleen
Je voelt je mooi om wat je bent
Je kijkt dan niet meer om je heen
Omdat je op dat moment jezelf zo goed kent

Je maakt je los uit je dromen
En verstopt al je verdriet
Die jouw tranen laten stromen
Waardoor je het einde van de weg niet ziet