Achter de einder
Als ik op mijn handen sta,
Bezie ik de wereld ondersteboven.
Wil je horen wat ik zie?
Je zult je oren niet geloven.
Er is een horizon zo ver,
Alleen op deze manier te zien.
Hier helpt zelfs geen verrekijker,
Je haalt net de grens misschien.
Daar ligt het land van koning Klein.
Alles in miniatuur,
Het leven daar is reuze fijn,
En helemaal niet duur.
Piepkleine straatjes met cafeetjes,
Een piepklein pleintje met een kerk.
En het bakkertje met piepkleine sneetjes,
De hele dag al druk aan het werk.
Ze zijn heel erg bedrijvig daar,
Zullen zich nooit vervelen.
Altijd een luisterend oor voor elkaar,
En om vier uur gaan ze buiten spelen.
Zie je wel,ik zei het toch,
Je gelooft je eigen oren niet.
Kom hier maar op je handen staan,
Zeker weten dat je hetzelfde ziet!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Poemetje | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||