zou ik?
zou ik het doen?
de twijfel neemt toe
het zonlicht weerkaatst op het mes
dat volhangt met bloed
ik voel het stromen
een gevoel van pijn stroomt door mn lichaam
samen met vreugde
mn psychische pijn is verdwenen
nu alleen de lichamelijke
maar die is minder erg
de twijfel neemt toe
het zonlicht weerkaatst op het mes
dat volhangt met bloed
ik voel het stromen
een gevoel van pijn stroomt door mn lichaam
samen met vreugde
mn psychische pijn is verdwenen
nu alleen de lichamelijke
maar die is minder erg
Reacties op dit gedicht
| CharmingAngel: | Vrijdag, september 07, 2007 16:03 |
| Heftig gedicht... Sterkte! | |
| -maud- : | Maandag, juli 09, 2007 22:07 |
| DrieGeetjes: | Maandag, juli 09, 2007 21:00 |
| remedie: - zoek één iemand (geen twee, geen drie, geen tien!) ÉÉN iemand die jou wilt steunen, écht wil steunen én kan steunen... Het kost namelijk veel tijd (!) - Denk aan profesionel hulp; de 1.ste psycholoog hoeft niet jouw smaak te zijn; zoek dan verder totdat je er een gevonden hebt; - vraag je af, of je er ECHT vanaf WIL komen (bereid je voor op een lange strijd...) Idd een eenzame weg, maar verdomd waard om te lopen.(!) ;) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lonely-road | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 09 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||