Vervuilde zee
de nacht is duister
gedachtes aan jou
verduisteren het getwinkel
van die miljoenen sterren
was ik maar nooit geboren
wat doe ik in dit leven
terwijl ik jou niet kan bekoren
en niemand anders mijn
zacht- en puurheid wil geven
met mijn tong glijd ik over mijn zoute lippen
en duik ik met betraande ogen de zee in
onze liefdesrelatie liep plotsklaps op de klippen
en ik verdrink langzaam maar zeker
in het zoute van bedorven tranen
in een zwaar vervuilde zee
Reacties op dit gedicht
| lonely 1: | Dinsdag, juli 10, 2007 00:23 |
| dit raakt, vooral de laatste strofe, heel erg mooi; liefs en knuffel, hilde xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Dreamlover | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||