Drie en zestig jaar en ik leer nog elke dag
Met een traan soms vol verdriet en dan met een lach
De jaren gingen ik zag andere dingen
Dan toen ik jong mijzelf zo wist op te dringen

Winnen of verlies uitte zich in zelfbeklag
Zonder te kijken in die ziel van mijn gedrag
Lag ik er als een bokje rondom te springen
Als een vogel voor de kat luidop te zingen

Wat later toen ik mijn missen en gaven zag
Was het omdat daar iets veel kleiner dan ik lag
eieren in het water jaarlijkse kringen
Die zich één voor één naar buiten kwamen wringen

Pas nu plak ik op al mijn fouten een bedrag
Verwerkt op mijn verjaardag als het roombeslag
Omdat de taart en zijn liefdes verhoudingen
Zonder ma niet lag in mijn verzamelingen