voorgoed voorbij
die lange zomeravonden
waarop we van liefde moe
in het ozongat
lagen te staren
is nu voorgoed
voorbij
het is
gedicht
ja het kalf
van onze liefde
is verdronken
het paste precies
in dat gat
met zijn
blauwe stippen
zijn licht
schuimende bek
en zijn gemek
gelukkig hebben
we nog
het broeikaseffect
om ons te warmen
dat het poolijs
doet smelten
en ons
in onze armen
drijft
Reacties op dit gedicht
| mums: | Woensdag, juli 11, 2007 14:32 |
| he Conan, volgens mij heb je de verkeerde in het gat gegooid....dat gemek was vast van de bok die je hebt geschoten:) liefs mums |
|
| conan: | Woensdag, juli 11, 2007 14:01 |
| ik jou ook toch , ik vind die blauwe stippen juist opwindend :P |
|
| Windwhisper: | Woensdag, juli 11, 2007 13:59 |
| Toch lees ik je nog altijd graag hoor liefs Cobie |
|
| conan: | Woensdag, juli 11, 2007 13:07 |
| doe het licht aan :P | |
| lexx: | Woensdag, juli 11, 2007 13:04 |
| Ik kan ''t niet lezen conan.Te donker..Wat ik wél spijtig vind :) | |
| Saudade: | Woensdag, juli 11, 2007 12:44 |
| aaaah...lekker cynisch! heerlijke woordspelingen! liefs, Marianne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: conan | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||