tranen lezen
lieve moeder
ik heb zopas gedood
het aangeprezen leven
ontnomen van mijn onwil
het zomaar te ondergaan
maar jij mag mee, moeder
in mijn vlucht naar de hemel
in het blauw van de lucht
waar we samen en alleen
in een heerlijke vergetelheid
zullen wegzwemmen
van elkaar, naar elkaar
tot de atmosfeer
ons met een smak
tegen de aardkorst kust
en we in elkanders ogen
tranen lezen
Reacties op dit gedicht
| kerima ellouise: | Donderdag, juli 12, 2007 11:58 |
| erg mooi ! liefs kerima ellouise |
|
| Oorlam: | Donderdag, juli 12, 2007 09:57 |
| Zeer sterk, dit getuigt van een grote liefde. | |
| Oorlam: | Donderdag, juli 12, 2007 09:57 |
| Zeer sterk, dit getuigt van een grote liefde. | |
| Saudade: | Donderdag, juli 12, 2007 09:36 |
| verschrikkelijk mooi en droevig.... liefs, Marianne |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Het Gejefte | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||