teveel woorden,
zijn verloren gegaan in de wind.
te veel tranen,
zijn volmaakt de aarde tegemoet getreden.
als je zo naar me kijkt,
voel ik al die tijd,
iets wat al gebeurt is.
en wat de aarde schokt,
tot in de duisternis van vandaag.
mijn gevoel wat is misbruikt,
door het zand en een kiezelsteen.
wat als maar dreigt te gebeuren,
blijkt al gebeurt te worden.
onbezonne als vroeger,
sta jij hier voor me.
tussen mijn tranen door.