Het meisje
Ik zie een meisje
blond haar
leuke krullen
we lachen naar elkaar.
Maar al lacht ze nog zo hard
haar gezicht zit vol verdriet
ze doet zo haar best
ze meent het niet.
Weer zie ik het meisje
de wanhoop straalt van haar af
ze weet niet wat te doen
ze vind zichzelf gewoon laf.
Dat ene meisje
dat ene meisje vol met pijn
het is zo rot
zo rot om bij haar te zijn.
Ik wil hier weg
voorgoed van haar vandaan
maar hoe verder weg ik loop
ze blijft maar met me mee gaan.
Woedend begin ik op het meisje te slaan
de spiegel breekt in duizenden scherven
een traan glijd langs mijn kin
is dit het meisje wat moest sterven?
Dat meisje
dat meisje wat mij altijd begluurt
dat ben ik
want er is niemand in de buurt.
blond haar
leuke krullen
we lachen naar elkaar.
Maar al lacht ze nog zo hard
haar gezicht zit vol verdriet
ze doet zo haar best
ze meent het niet.
Weer zie ik het meisje
de wanhoop straalt van haar af
ze weet niet wat te doen
ze vind zichzelf gewoon laf.
Dat ene meisje
dat ene meisje vol met pijn
het is zo rot
zo rot om bij haar te zijn.
Ik wil hier weg
voorgoed van haar vandaan
maar hoe verder weg ik loop
ze blijft maar met me mee gaan.
Woedend begin ik op het meisje te slaan
de spiegel breekt in duizenden scherven
een traan glijd langs mijn kin
is dit het meisje wat moest sterven?
Dat meisje
dat meisje wat mij altijd begluurt
dat ben ik
want er is niemand in de buurt.
Reacties op dit gedicht
| brainie*: | Zaterdag, juli 14, 2007 18:20 |
| aaaahhh :( (A) zielig, maar wel mooi ! | |
| elise-gevoel-: | Vrijdag, juli 13, 2007 13:36 |
| t is mooi.. ik herken et.. nooi tevreden.. dag sgat hvj xx elise | |
Over dit gedicht
| Auteur: sophie-angel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 12 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||