dood
koud en kil
alles is zo stil
je voelt je bang
maar er is niemand die je helpen kan
en iedere keer vraag je jezelf weer
waarom was er geen hoop meer
je leven is voorbij gevlogen
en zomaar van je afgenomen
je familie blijft achter in de tijd
en zal moeten leven met het feit
je was vader, opa, oom
alles was zo gewoon
nu voel ik een leegte in mij
want in die leegt hoorde jij
maar nu ben je er niet meer
want bij de dood is er geen terugkeer
alles is zo stil
je voelt je bang
maar er is niemand die je helpen kan
en iedere keer vraag je jezelf weer
waarom was er geen hoop meer
je leven is voorbij gevlogen
en zomaar van je afgenomen
je familie blijft achter in de tijd
en zal moeten leven met het feit
je was vader, opa, oom
alles was zo gewoon
nu voel ik een leegte in mij
want in die leegt hoorde jij
maar nu ben je er niet meer
want bij de dood is er geen terugkeer
Reacties op dit gedicht
| yowjo: | Zondag, juli 14, 2002 15:38 |
| hou je vast aan de mooie herinneringen en weet je, ik heb ook iemand daarboven en 'k heb die persoon gevraagd, om goed voor de persoon in dit gedichtje te zorgen... knuffel yowjo |
|
Over dit gedicht
| Auteur: peacekeeper | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 16 februari 2002 | ||
| Thema's: | ||