Uiteraard is dit weer een gedicht.
Zonder echte naam en zonder gezicht.
Toch moet ik dit wel schrijven.
Het helpt me in een goed humeur te blijven.
Probeer het ook en je merkt het zelf.
Ja nei, mien Nissan ligt in twee.
Ik broes er zo mee naar beneƩ.
Mien nissan kan zo hard als wat.
Handrem eraf en je rijdt vanzelf in het gat.
Ja nei ik ben nu niet zo aanwezig meer.
Daarom stop ik en tot een volgende keer.