Down
Down
Soms ineens bekruipt dat gevoel me weer,
Ik kan het niet eens goed omschrijven,
Het lijkt op een dikke mist in mijn hoofd,
Met donkere wolken die maar niet over willen drijven.
Ik weet dat het momenten zijn,
En dat het straks weer over zal gaan.
Maar helemaal lekker zit het me niet,
Te down naar mijn gevoel, een nacht zonder maan.
Het lijkt of alles me nu veel te veel is,
Loop ik even naar de stad, ben ik misselijk en moe.
Ik zou eigenlijk ook uit moeten rusten,
Maar op de een of andere manier kom ik daar nooit aan toe.
Ik zoek alles uit de kast,
Om maar niet alleen te hoeven zijn.
Zodat ik ook niet na hoef te denken
Over al die schuldgevoelens, de eenzaamheid en pijn.
Reacties op dit gedicht
| fuckedupteenage: | Zaterdag, juli 14, 2007 02:41 |
| mooi neergezet herkenbaar.. liefs stephanie slaaplekker |
|
| Dirk Hermans: | Zaterdag, juli 14, 2007 00:11 |
| heel moedig neergezet | |
Over dit gedicht
| Auteur: Ik ga weg.. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 14 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||