Alles wat ik achter me probeer te laten,
Achtervolgt me des te meer.
Maar met jou,
Kan ik er over praten.
Begrijpt me meer en meer.
Alles wat geweest is,
Zit me op mijn nek.
Maar door jou,
Durf ik te accepteren.
Zonder jou word ik gek.
Even kan ik de hele wereld aan
Voel ik me bevrijdt
En door jou,
Durf ik het leven weer aan,
Voel ik me gevleid.
Even maar, heel even want dan,
Word het erger.
Want door jou,
Stort ik net zo hard weer in
En sta ik weer aan een hulpeloos begin.
Ik weet het niet…
Zijn mijn woorden te hard?
Voor jou?
Zoals jij de dingen ziet.
Doe je mij en anderen verdriet.