Zit in de douche, alleen en opgesloten
Met mijn kleren aan, draai ik de kraan open
Ik weet ook wel dat ik straks op mijn kop krijg,
En net als ik dat denk, word er hard op de deur geslagen.
Ik schrik, zij schreeuwt, zij boos, ik zwijg
Mijn armen over mijn plakkende kleding, begin ik mezelf af te vragen..
Als mijn lot verdiend is, waar heb ik dit dan aan te danken
Als ik niet alleen ben, waarom voelt het dan zo..
En ik heb geen steun nodig, en ik hoef niet te janken..
De hoeveelheid en hardheid van de douchestralen vertellen al mijn gevoelens&verhalen.
En als je wel fouten mag maken, waarom word ik daar zo hard voor gestraft.
Als ik ook wel gelukkig zou worden, waarom weet ik daar naar 3 jaar nog niets van?
Waarom als het mijn schuld niet is, heb ik een schuldgevoel.
Waarom als ik niet de enige ben, snapt niemand wat ik bedoel:(
Ik heb gister wel de goede keuze gemaakt,
Maar toch heb ik hem en mijzelf geraakt,
Ik weet het gewoon niet meer,
Ik wil gewoon niet meer:'(
Het gaat gewoon niet meer,
Mijn leven gaat echt niet zonder hun :'(
Ik kan niet meer lachen, zonder die pijn te voelen..
Snap niet waarom ik geboren ben, terwijl ik weet dat ik het niet kon!
Ik maak mezelf gek, ik ben gek..
En ik word niet meer beter..
Ik ben in de war, en het komt niet goed..
Ik ben onzeker, en weet niet wat ik doen moet..
Het spijt me dat het niet gaat..
En die wond van zelfbeschadiging, geneest ook niet, als het zo door blijft gaan..
Ik zie wat ik achterlaat..
Maar ik zie mezelf hier over 2 dagen niet meer staan..
Het hoort niet zo te voelen,
Het hoort niet zo'n pijn te doen..
En dan denk ik het op een rijtje te hebben..
Gebeurt er weer iets en ben ik net zo in de war als toen
Ik ben van slag,
De tranen stoppen niet,
Ik wil niet meer doorgaan tot de volgende dag.
Nooit niet, nooit niet
Ik wil mijn ogen dicht doen
Zodat ik ze nooit meer kan openen..
Nooit meer gevoelens kan en hoef te uiten..
Gewoon het hoofdstuk "leven" kan afsluiten
Het is dat ik Joris nog heb,
Want zonder hem was ik vanmiddag nooit door gekomen..
Het is dat ik Merel nog heb..
Met haar is het maar tot hier gekomen
Gistere dacht ik nog, dat het nooit slechter kon gaan als ik me toen voelde..
Maar mijn moeder zegt altijd; zeg nooit nooit, nou weet ik wat ze daarmee bedoelde
*kijk en lees