Zij. Oh zij.
Ergens zweeft ze
onaangetast en puur
in een onverkend heelal.
Bij nacht daalt ze af
vanuit het eeuwige duister
mijn dromen binnenglijdend.
En daar dicteert ze mijn
dromen en gedachten, tot het bewustzijn
aan de horizon gloort, en ze weer vertrekken moet.
Tot achter de grenzen van het redelijke.
onaangetast en puur
in een onverkend heelal.
Bij nacht daalt ze af
vanuit het eeuwige duister
mijn dromen binnenglijdend.
En daar dicteert ze mijn
dromen en gedachten, tot het bewustzijn
aan de horizon gloort, en ze weer vertrekken moet.
Tot achter de grenzen van het redelijke.
Reacties op dit gedicht
| Lieferdd: | Maandag, juli 16, 2007 20:07 |
| Hmmm,, Moooi geschreven!! Prachtig.. =) xxx |
|
| Marousia: | Zondag, juli 15, 2007 22:28 |
| Zeer mooi dit. Liefs van Marousia | |
| A Dream*: | Zondag, juli 15, 2007 21:53 |
| Wow,, | |
| **irmani**: | Zondag, juli 15, 2007 21:36 |
| Ik ga voortaan moeten oppassen als ik ''droom zacht'' tegen je zeg. Maar prachtig geschreven, moest euh.. even naar adem snakken. x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Pistolero | 
|
|
| Gecontroleerd door: Innerchild | ||
| Gepubliceerd op: 15 juli 2007 | ||
| Thema's: | ||